مدتی در نوشتن مکتوب کوتاهی کردم. خوانندگان مکتوب از سر مهر از این تاخیر گلایه کردند و هر کدام به زبانی مهر و لطف خویش را بیان کردند، مثل همیشه آقای سپاسی عزیز هم از سر تشویق خواستند که این رشته ادامه پیدا کند. از همگی عذر می‌خواهم.
این یکی دو روز خبرهای توفان ریتا را پیگیری می‌کنم. در تصویری، وقتی امواج اقیانوس را که با سرعت بیش از سیصد کیلومتر می‌دیدم، به نظرم آمد که انگار امواج درست به مثابه‌ی یک لشکر حمله می‌کنند. یک ابر قدرت تنها کاری که می‌تواند بکند فرار از مقابل این لشکر عجیب است! سال پیش وقتی سونامی سواحل اقیانوس هند را در هم کوبید و صدها هزار نفر را از میان برد، همه از اطلاع‌رسانی به هنگام سخن گفتند و روان ویلیامز سر اسقف کانتربری هم در مقاله‌ی شگفتی درباره‌ی نسبت آن واقعه با خداوند نوشت. این بار چگونه باید تحلیل کرد؟
امریکایی‌ها بسیار کوشیده‌اند که بگویند حوادث 11 سپتامبر چهره‌ی جهان را تغییر داد. به گمانم این توفان ها – کاترینا و ریتا - چهره‌ی امریکا را تغییر دادند. ابر قدرتی که در برابر آب زانو زده است.