یک هفته است که لبنان بمباران می‌شود، از هوا و زمین و دریا، همه جا خانه‌ها و پل‌ها و مراکز ارتش لبنان. دست کم وقتی گفته می‌شود یک مرکز ارتش لبنان بمباران شد می‌فهمیم که لبنان ارتش دارد. این چه ارتشی است که نمی‌تواند از خودش دفاع کند مردم لبنان و لبنان به کنار؟ شورای امنیت دیروز نتوانست درباره آتش بس به توافق برسد. یعنی به اسراییل فرصت بیشتری برای بمباران داده شد، چنان که سران هشت کشور صنعتی هم وقتی از حق دفاع از خویش اسراییل سخن گفتند منظورشان تایید اسراییل بود. همین استفاده را اولمرت دیروز در سخنرانی‌اش در کنیسه اسراییل داشت.
شبکه‌های معروف خبری اروپایی و امریکایی که جای خود دارند. شبکه‌های عربی هم گویی با یکدیگر مسابقه گذاشته‌اند و وقت سخاوتمندانه‌ای را در اختیار اسراییلی‌ها می‌گذارند تا مواضع اسراییل را توضیح بدهند.
گاهی می‌شنویم همه اعضای یک خانواده در بمباران کشته شده‌اند. چهره زخمی کودکان، چشمان پر اندوه مادران ... آوارگی، همه این‌ها به این خاطر است که حزب‌الله از خط قرمز عبور کرده و اقتدار اسراییل را به چالش کشیده است. همه بحث همین است. مسلمانان باید بپذیرند که در برابر اسراییل و امریکا سر تسلیم خم کنند. هر چه آنان گفتند بپذیرند. چیزی شبیه ارتش لبنان، چقدر نجیب و بی‌آزارست. به همین خاطر اسراییل هم مراکز ارتش لبنان را ویران می کند و هم از سویی می‌گوید باید این ارتش بر همه خاک لبنان حاکمیت داشته باشد. حزب‌الله تبدیل به یک راه شده است؛ راه مفاومت، هر چند پر هزینه باشد. یک راه است که می‌تواند افق‌های روشنی را به نسل‌ها نشان دهد. در مقابل راهی که تا به حال کشورهای عربی پیموده‌اند غیر از اضمحلال چه نتیجه‌ای داشته است؟ ببینید چه بر سر کشورهای اسلامی آورده‌اند که حتی در چنین روزهایی مصر و اردن و ترکیه که رابطه دیپلماتیک با اسراییل دارند سفرای خود را احضار هم نکردند. یعنی هیچ اتفاقی نیفتاده است.
برای اولین بار مردم اسراییل مزه ملایم ناامنی را چشیدند. وگرنه ویرانی‌های حیفا و عکا در برابر آن چه در لبنان اتفاق افتاده است، قابل مقایسه نیست، اما راهی باز شده است. راه قدرت. مسلمانان باید دریابند که غیر از کسب قدرت و تکیه بر خود راه نجات و بقا برای آنان وجود ندارد. تجربه لبنان نشان داد که امریکا مطلقا و تحت هر شرایطی از اسراییل حمایت می‌کند، قطع امید کشورهای اسلامی و عربی از امریکا، اگر چنین اتفاقی بیفتد می‌تواند آغاز دوره‌ای تازه باشد. در غیر این صورت، از اعتبار مسلمانان چیزی باقی نخواهد ماند.
